از وقتی شدم عضو کمیته فرهنگی و پیشگیری شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر استان (البته با معرفی و نمایندگی از صدا و سیما)، تازه با عمق فاجعه اعتیاد آشنا شدم. تا نبینی نمی فهمی. ن و کودکانی که قربانی اعتیادند، دل و جان من رو بیشتر می سوزونند. تو این کشور اعتیاد داره نه فقط جوونی و انرژی کار و خلاقیت رو از بین می بره، بلکه ناموس و غیرت و شرف و مردانگی رو هم حراج کرده و اگه نجنبی می بینی یکی از عزیزان نزدیکت داره تو لجنش دست و پا می زنه. اونوقته که دلت می خواد هر کاری از دستت برمی آد بکنی. اوایل وقتی می رفتم تو جلسات فکر می کردم این وظیفه من نیست. من تو صدا و سیما کارهای دیگه ای دارم. اما امروز با صراحت می گم، وظیفه من امروز همینه که کاری کنم چرخ شورای مبارزه با مواد مخدر حداقل تو حوزه صدا و سیما خوب بچرخه. امسال با همت مدیر کل محترم مرکز، حجم برنامه های صدا و سیمای استان نسبت به سال 92 حداقل 4 برابر شده و تصمیم گرفتیم همه چی رو مستقیم و مستند به مردم بگیم. تا حالا می ترسیدیم که گفتن بعضی حرفها، بدآموزی داره و شاید تبعات منفی داشته باشه. اما عمق فاجعه اونقدر زیاده که دیگه نمی شه به اینجور چیزها فکر کرد.
تنوع مواد مخدر جدید اونقدری هست که برای هر کدوم از ما و عزیزان ما یکیش برسه و خونه خرابمون کنه. دانش آموزها و دانشجوها رو به بهانه تمرکز و موفقیت در امتحان، ن و دختران ما رو به بهانه زیبایی و لاغری و مردان و جوانان ما رو به بهانه نشاط و بی خوابی و فرار از واقعیت های تلخ زندگی و دهها دلیل و بهانه دیگه به دام اعتیاد می کشونن. این حرف دیگه کلیشه نیست که این هجمه از مواد و داروهای روانگردان که ارزان و به وفور در دسترس همه هست، توطئه و نیت شومی پشتش هست. باید چهار دستی بچسبیم به جوانهامون، به غیرت و ناموسمون، به هستی و ارزشهایی که بهشون باور داریم و ستون زندگی و آینده خودمون و بچه هامون رو روی اونها بنا کردیم. شما رو نمی دونم، ولی من خیلی نگرانم. شیشه داره بی داد می کنه. مادرها و پدرهای بی گناه، کودکان معصوم و ن مظلوم دارن قربانی توهم همون شیشه می شن. همون آمار اعلام شده معتادان استان (41 هزار نفر) خودش یه لشگر آفته. نصفش تحت درمان هستن و همونها هم خیلی هاشون دوباره بر می گردن تو جرگه معتادها. می گن شیشه که اصلا ترک نداره. 41 هزار نفر انسان تو همین استان دارن آروم آروم جون می دن و هر کدوم آروم آروم جون حداقل 5 نفر دیگه رو آب می کنن. پدری رو سراغ دارید که اعتیاد بچه شو ببینه و دق مرگ نشه؟!
شما رو بخدا کمک کنید. معتادها و پروسه درمان رو نمی گم. کمک کنید افراد پاک و یا در معرض آلودگی رو نجات بدیم. خیلی ها مستعد اعتیادند و دارن قدم به قدم به این هیولای خطرناک نزدیک می شن. خیلی هاشون بدونن چه خبره، نزدیک نمی شن. ولی خیلی هاشون دلایلی برای این کارشون دارن که بعضی از اونها ریشه در تربیت و شخصیت اونها داره و بعضی هاشون هم دارن از واقعیت های تلخ زندگیشون فرار می کنن. این جور آدمهای اطراف خودمون رو شناسایی کنیم و بهشون بیشتر برسیم. بیایید بجای ساعتها وقت و عمری که با زجه و ناله برای ترک اعتیاد عزیزانمون صرف می کنیم، امروز برای رسیدن به اونها، گوش کردن حرفهاشون، سهل گرفتن زندگیشون و اگه شد و تونستیم حمایت مادی و معنوی از اونها صرف کنیم و مانع اعتیاد اونها بشیم. اونهایی که اهل کمپین زدن برای حمایت از آدمها و جریانهای خاص ی و اجتماعی هستن، باید زودتر بجنبن. هنرمندها، ورزشکارها، اساتید و گروههای مرجع، مسئولان و متولیان، همه و همه مسئولند. این کار گریه نمی خواد، کار می خواد، دغدغه می خواد.
رو , ,تو ,اعتیاد ,نمی ,دارن , ,صدا و ,به بهانه ,رو به ,خیلی هاشون
درباره این سایت